iyi huylu
Turkish edit
Etymology edit
From iyi (“good, well”) + huy (“temper, nature, humor”) + -lu.
Pronunciation edit
Adjective edit
iyi huylu
- good-natured, amicable
- (pathology) benign, not dangerous
- Synonym: iyicil
- Antonyms: kötü huylu, kötücül
Derived terms edit
Further reading edit
- “iyi huylu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “iyi huylu”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2276