Turkish edit

Etymology edit

From kötü (bad, evil) +‎ huy (temper, nature, humor) +‎ -lu.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /kœˈty.huj.ɫu/
  • Hyphenation: kö‧tü‧huy‧lu

Adjective edit

kötü huylu

  1. ill-natured, ill-humored
  2. (pathology) malign, malignant
    Synonym: kötücül
    Antonyms: iyi huylu, iyicil

Derived terms edit

Further reading edit