katownik

See also: kątownik

Polish

Etymology

From katować +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈtɔv.ɲik/
• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: ka‧tow‧nik

Noun

katownik m pers

1. (obsolete) tormentor, torturer

   Synonym: kat

Declension

Declension of katownik

	singular	plural
nominative	katownik	katownicy/katowniki (deprecative)
genitive	katownika	katowników
dative	katownikowi	katownikom
accusative	katownika	katowników
instrumental	katownikiem	katownikami
locative	katowniku	katownikach
vocative	katowniku	katownicy

Related terms

adjectives

• kaci
• katowny
• katowski

 

nouns

• kat
• katowanie
• katownia
• katownictwo
• katusz
• katusza

 

verbs

• katować
• skatować

 

Further reading

• katownik in Polish dictionaries at PWN