klaarmaken
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
klaarmaken
- (transitive) to prepare, to make ready
- (reflexive) to get prepared
Inflection edit
| Inflection of klaarmaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klaarmaken | |||
| past singular | maakte klaar | |||
| past participle | klaargemaakt | |||
| infinitive | klaarmaken | |||
| gerund | klaarmaken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | maak klaar | maakte klaar | klaarmaak | klaarmaakte |
| 2nd person sing. (jij) | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
| 2nd person sing. (u) | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
| 2nd person sing. (gij) | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
| 3rd person singular | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
| plural | maken klaar | maakten klaar | klaarmaken | klaarmaakten |
| subjunctive sing.1 | make klaar | maakte klaar | klaarmake | klaarmaakte |
| subjunctive plur.1 | maken klaar | maakten klaar | klaarmaken | klaarmaakten |
| imperative sing. | maak klaar | |||
| imperative plur.1 | maakt klaar | |||
| participles | klaarmakend | klaargemaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Descendants edit
- Berbice Creole Dutch: maklara
- Negerhollands: maak klaar, maek klaer