kosić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kosìti, from Proto-Balto-Slavic *kasīˀtei, from Proto-Indo-European *kos-éye-ti, causative of *kes- (“to scrape, comb”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
• Syllabification: ko‧sić

Verb

kosić impf

1. (transitive) to mow, to scythe (to cut down grass or crops, to cut off as if with a scythe)

   Synonym: żąć

2. (transitive, figurative) to mow (to cut down or slaughter in great numbers)

   Synonym: siec

3. (transitive, colloquial) to gain easily

   Hypernym: zdobywać

4. (transitive, prison slang) to snatch, to swipe (to steal)

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation

Conjugation of kosić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kosić
present tense	1st	koszę			kosimy
	2nd	kosisz			kosicie
	3rd	kosi			koszą
	impersonal	kosi się
past tense	1st	kosiłem, -(e)m kosił	kosiłam, -(e)m kosiła	kosiłom, -(e)m kosiło	kosiliśmy, -(e)śmy kosili	kosiłyśmy, -(e)śmy kosiły
	2nd	kosiłeś, -(e)ś kosił	kosiłaś, -(e)ś kosiła	kosiłoś, -(e)ś kosiło	kosiliście, -(e)ście kosili	kosiłyście, -(e)ście kosiły
	3rd	kosił	kosiła	kosiło	kosili	kosiły
	impersonal	koszono
future tense	1st	będę kosił, będę kosić	będę kosiła, będę kosić	będę kosiło, będę kosić	będziemy kosili, będziemy kosić	będziemy kosiły, będziemy kosić
	2nd	będziesz kosił, będziesz kosić	będziesz kosiła, będziesz kosić	będziesz kosiło, będziesz kosić	będziecie kosili, będziecie kosić	będziecie kosiły, będziecie kosić
	3rd	będzie kosił, będzie kosić	będzie kosiła, będzie kosić	będzie kosiło, będzie kosić	będą kosili, będą kosić	będą kosiły, będą kosić
	impersonal	będzie kosić się
conditional	1st	kosiłbym, bym kosił	kosiłabym, bym kosiła	kosiłobym, bym kosiło	kosilibyśmy, byśmy kosili	kosiłybyśmy, byśmy kosiły
	2nd	kosiłbyś, byś kosił	kosiłabyś, byś kosiła	kosiłobyś, byś kosiło	kosilibyście, byście kosili	kosiłybyście, byście kosiły
	3rd	kosiłby, by kosił	kosiłaby, by kosiła	kosiłoby, by kosiło	kosiliby, by kosili	kosiłyby, by kosiły
	impersonal	koszono by
imperative	1st	niech koszę			kośmy
	2nd	koś			koście
	3rd	niech kosi			niech koszą
active adjectival participle		koszący	kosząca	koszące	koszący	koszące
passive adjectival participle		koszony	koszona	koszone	koszeni	koszone
contemporary adverbial participle		kosząc
verbal noun		koszenie

Derived terms

verbs

• nakosić pf
• obkaszać impf, obkosić pf
• odkosić pf
• okaszać impf, okosić pf
• podkaszać impf, podkosić pf
• pokosić pf
• skaszać impf, skosić pf
• ukosić pf
• wykaszać impf, wyskosić pf
• zakosić pf

 

Related terms

adjective

• kosy

 

nouns

• kosa
• kosiarka
• kosiarz
• kosisko
• kośba
• kośnik
• pokos

 

verbs

• czesać impf
• kasać impf

 

Further reading

• kosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kosić in Polish dictionaries at PWN