krokus

See also: Krokus and krókus

Danish

Noun

krokus c (singular definite krokussen, plural indefinite krokusser or krokus)

1. crocus

Declension

Declension of krokus

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	krokus	krokussen	krokus krokusser	krokussene krokusserne
genitive	krokuss	krokussens	krokuss krokussers	krokussenes krokussernes

Further reading

• “krokus” in Den Danske Ordbog

Dutch

Etymology

Borrowed from Latin crocus, from Ancient Greek κρόκος (krókos), from a Semitic language.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkroː.kʏs/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: kro‧kus

Noun

krokus f (plural krokussen, diminutive krokusje n)

1. (botany) crocus, bulb plant of genus Crocus

Derived terms

• krokusvakantie

Norwegian Bokmål

Noun

krokus m (definite singular krokusen, indefinite plural krokus or krokuser, definite plural krokusene)

1. a crocus

Derived terms

• safrankrokus

Norwegian Nynorsk

Noun

krokus m (definite singular krokusen, indefinite plural krokusar, definite plural krokusane)

1. a crocus

Derived terms

• safrankrokus

Polish

krokusy

Etymology

Learned borrowing from Latin crocus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrɔ.kus/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔkus
• Syllabification: kro‧kus
• Homophone: Krokus

Noun

krokus m inan

1. crocus (any plant of the genus Crocus)

   Synonym: szafran

Declension

Declension of krokus

	singular	plural
nominative	krokus	krokusy
genitive	krokusa	krokusów
dative	krokusowi	krokusom
accusative	krokus	krokusy
instrumental	krokusem	krokusami
locative	krokusie	krokusach
vocative	krokusie	krokusy

Further reading

• krokus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krokus in Polish dictionaries at PWN