Old Czech

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *kъto.

Pronunciation

edit

Pronoun

edit

kto m pers

  1. (interrogative) who
  2. (relative) who
  3. (indefinite) someone; anyone

Declension

edit

Descendants

edit
  • Czech: kdo

See also

edit

References

edit

Old Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *kъto. First attested in the 14th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ktɔ/
  • IPA(key): (15th CE) /ktɔ/

Pronoun

edit

kto m

  1. (interrogative, attested in Lesser Poland) who
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 11, 4:
      Kto (quis) nasz gospodzin iest?
      [Kto (quis) nasz Gospodzin jest?]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 38, 10:
      Zkarbi, a ne we, komu zgromadzi ie
      [Skarbi, a nie wie, komu zgromadzi je]
  2. (indefinite, attested in Greater Poland) someone; anyone
    • 1959 [1395], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 187, Poznań:
      Tedi wogewoda rzekl: Ya ne skaszuya, ale mne sza tako uidzi, bi kto mogl goscza sbicz lati, kto ne ma dzedziczstwa v szemi
      [Tedy wojewoda rzekł: Ja nie skazuję, ale mnie się tako widzi, by kto mogł gościa zbyć laty, kto nie ma dziedzicstwa w ziemi]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[3], page 125:
      Począly ygracz kazdy svoye ygra, ktora szye komv vydzala
      [Poczęli igrać każdy swoję igrę, ktora sie komu widziała]
  3. (in a negated clause, attested in Greater Poland, Lesser Poland) no one, nobody
    • 1959 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 360, Poznań:
      Jako to *swathczo, esze... kmecz ne wczinil gwalthu... ani kogo ranil
      [Jako to śwadczę, eże... kmieć nie uczynił gwałtu... ani kogo ranił]
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[4], Lesser Poland, page 22:
      Tedy Pyotr nye mayącz swiatkow rzekl, ysz swiathkowie są zmarly: Nye mam kym doswyatczycz
      [Tedy Piotr nie mając świadkow rzekł, iż świadkowie są zmarli: Nie mam kim doświadczyć]
  4. (relative, somewhat indefinite, attested in Lesser Poland, Sieradz-Łęczyca, Greater Poland) who; someone
  5. (relative, adjectival, Masovia) who, which, what

Declension

edit

Descendants

edit

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “kto”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “kto”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “kto”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kto, chto”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish kto.

Pronunciation

edit
 
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes:
  • Syllabification: kto

Pronoun

edit

kto m pers

  1. (interrogative) who
  2. (relative) who

Noun

edit

kto m pers

  1. (indefinite) someone

Declension

edit

Derived terms

edit
pronouns

Further reading

edit
  • kto in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kto in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kto, chto”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • KTO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 30.03.2020
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kto”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “kto”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kto”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 613
  • Oskar Kolberg (1867) “chto”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 269

Serbo-Croatian

edit

Pronoun

edit

kto (Cyrillic spelling кто)

  1. Obsolete form of tko.

Silesian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈktɔ/
  • Rhymes:
  • Syllabification: kto

Pronoun

edit

kto m pers

  1. Alternative form of fto

Declension

edit

Further reading

edit
  • kto in silling.org

Slovak

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *kъto, from Proto-Indo-European *kʷos, *kʷid, (compare *kʷis).

Pronunciation

edit

Pronoun

edit

kto

  1. who?

Declension

edit

Derived terms

edit

References

edit
  • kto”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024