kuoro
Finnish edit
Etymology edit
Borrowed from Swedish kor, ultimately from Latin chorus, Ancient Greek χορός (khorós). The form of the word is further influenced by the Latin and Greek words in order to distinguish from its doublet, kuori (“apse”).
Pronunciation edit
Noun edit
kuoro
Declension edit
Inflection of kuoro (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kuoro | kuorot | ||
genitive | kuoron | kuorojen | ||
partitive | kuoroa | kuoroja | ||
illative | kuoroon | kuoroihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kuoro | kuorot | ||
accusative | nom. | kuoro | kuorot | |
gen. | kuoron | |||
genitive | kuoron | kuorojen | ||
partitive | kuoroa | kuoroja | ||
inessive | kuorossa | kuoroissa | ||
elative | kuorosta | kuoroista | ||
illative | kuoroon | kuoroihin | ||
adessive | kuorolla | kuoroilla | ||
ablative | kuorolta | kuoroilta | ||
allative | kuorolle | kuoroille | ||
essive | kuorona | kuoroina | ||
translative | kuoroksi | kuoroiksi | ||
abessive | kuorotta | kuoroitta | ||
instructive | — | kuoroin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Derived terms edit
compounds
- aamukuoro
- balettikuoro
- enkelikuoro
- gospelkuoro
- hiippakuntakuoro
- huutokuoro
- kamarikuoro
- kirkkokuoro
- kitarakuoro
- kuoroesitys
- kuorokohtaus
- kuorolaulaja
- kuorolaulu
- kuorolausunta
- kuoromusiikki
- kuoronjohtaja
- kuoro-osa
- kuorosovitus
- kuorosävellys
- kuorosäveltäjä
- kuoroteos
- lapsikuoro
- laulukuoro
- lausuntakuoro
- mieskuoro
- motettikuoro
- naiskuoro
- nuorisokuoro
- oopperakuoro
- poikakuoro
- puhekuoro
- sekakuoro
- tyttökuoro
- viihdekuoro
Further reading edit
- “kuoro”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02