mandacik
Polish edit
Etymology edit
From mandat (“fine”) + -ik (diminutive suffix).
Pronunciation edit
Noun edit
mandacik m inan
- diminutive of mandat
Declension edit
Declension of mandacik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mandacik | mandaciki |
genitive | mandacika | mandacików |
dative | mandacikowi | mandacikom |
accusative | mandacik | mandaciki |
instrumental | mandacikiem | mandacikami |
locative | mandaciku | mandacikach |
vocative | mandaciku | mandaciki |
Further reading edit
- mandacik in Polish dictionaries at PWN