manipularis
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ma.ni.puˈlaː.ris/, [mänɪpʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ma.ni.puˈla.ris/, [mänipuˈläːris]
Adjective edit
manipulāris (neuter manipulāre); third-declension two-termination adjective
- (relational) maniple
- private (soldier)
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | manipulāris | manipulāre | manipulārēs | manipulāria | |
Genitive | manipulāris | manipulārium | |||
Dative | manipulārī | manipulāribus | |||
Accusative | manipulārem | manipulāre | manipulārēs manipulārīs |
manipulāria | |
Ablative | manipulārī | manipulāribus | |||
Vocative | manipulāris | manipulāre | manipulārēs | manipulāria |
Noun edit
manipulāris m (genitive manipulāris); third declension
Declension edit
Third-declension noun (i-stem, ablative singular in -e or -ī).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | manipulāris | manipulārēs |
Genitive | manipulāris | manipulārium |
Dative | manipulārī | manipulāribus |
Accusative | manipulārem | manipulārēs manipulārīs |
Ablative | manipulāre manipulārī |
manipulāribus |
Vocative | manipulāris | manipulārēs |
Derived terms edit
References edit
- “manipularis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “manipularis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- manipularis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.