manziek

Dutch

Etymology

Compound of man (“man”) +‎ ziek (“sick, ill”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɑn.zik/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: man‧ziek

Adjective

manziek (comparative manzieker, superlative manziekst)

1. having (excessively) strong sexual or romantic drives toward men, nymphomaniac (of women)

   Synonym: nymfomaan

Inflection

Declension of manziek
uninflected	manziek
inflected	manzieke
comparative	manzieker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		manziek	manzieker	het manziekst het manziekste
indefinite	m./f. sing.	manzieke	manziekere	manziekste
	n. sing.	manziek	manzieker	manziekste
	plural	manzieke	manziekere	manziekste
definite		manzieke	manziekere	manziekste
partitive		manzieks	manziekers	—