marinellus
Latin edit
Etymology edit
From marīnus (“marine, mariner”) + -ellus (“-elle: forming diminutives”), from mare (“sea”) + -īnus (“-ine: forming adjectives”), q.v.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ma.riːˈnel.lus/, [märiːˈnɛlːʲʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ma.riˈnel.lus/, [märiˈnɛlːus]
Noun edit
marīnellus m
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | marīnellus | marīnellī |
Genitive | marīnellī | marīnellōrum |
Dative | marīnellō | marīnellīs |
Accusative | marīnellum | marīnellōs |
Ablative | marīnellō | marīnellīs |
Vocative | marīnelle | marīnellī |