meelopen
Dutch edit
Etymology edit
From mee (“with”) + lopen (“to walk”).
Pronunciation edit
Verb edit
meelopen
- (ergative) to accompany, to walk along
- Mijn dochter wilde niet alleen naar school lopen, dus ik besloot met haar mee te lopen.
- My daughter didn't want to walk to school alone, so I decided to walk with her.
Inflection edit
Inflection of meelopen (strong class 7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | meelopen | |||
past singular | liep mee | |||
past participle | meegelopen | |||
infinitive | meelopen | |||
gerund | meelopen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | loop mee | liep mee | meeloop | meeliep |
2nd person sing. (jij) | loopt mee | liep mee | meeloopt | meeliep |
2nd person sing. (u) | loopt mee | liep mee | meeloopt | meeliep |
2nd person sing. (gij) | loopt mee | liept mee | meeloopt | meeliept |
3rd person singular | loopt mee | liep mee | meeloopt | meeliep |
plural | lopen mee | liepen mee | meelopen | meeliepen |
subjunctive sing.1 | lope mee | liepe mee | meelope | meeliepe |
subjunctive plur.1 | lopen mee | liepen mee | meelopen | meeliepen |
imperative sing. | loop mee | |||
imperative plur.1 | loopt mee | |||
participles | meelopend | meegelopen | ||
1) Archaic. |
Descendants edit
- Negerhollands: loop mee