merkbaar
Dutch edit
Etymology edit
From merken (“to notice”) + -baar
Pronunciation edit
Adjective edit
merkbaar (comparative merkbaarder, superlative merkbaarst)
- noticeable (capable of being noticed)
- Antonym: onmerkbaar
- Die kleine verandering heeft toch een merkbaar verschil gemaakt.
- That small change did make a noticeable difference after all.
Inflection edit
| Inflection of merkbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | merkbaar | |||
| inflected | merkbare | |||
| comparative | merkbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | merkbaar | merkbaarder | het merkbaarst het merkbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | merkbare | merkbaardere | merkbaarste |
| n. sing. | merkbaar | merkbaarder | merkbaarste | |
| plural | merkbare | merkbaardere | merkbaarste | |
| definite | merkbare | merkbaardere | merkbaarste | |
| partitive | merkbaars | merkbaarders | — | |