Fala edit

Pronunciation edit

Determiner edit

miña f sg

  1. feminine singular of mei (my)

Pronoun edit

miña f sg

  1. feminine singular of mei (mine)

See also edit

References edit

  • Valeš, Miroslav (2021) Diccionariu de A Fala: lagarteiru, mañegu, valverdeñu (web)[1], 2nd edition, Minde, Portugal: CIDLeS, published 2022, →ISBN

Galician edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese mĩa, miña, from Latin mea (my, mine).

Pronunciation edit

Pronoun edit

miña f (masculine singular meu, masculine plural meus, feminine singular miña, feminine plural miñas)

  1. (possessive) mine, my
    Esta é a miña casa.This is my house.
    A casa é miña.The house is mine.
    Miña raíña, que tes?My queen [my love], what's wrong?

Usage notes edit

As a determiner it is usually preceded by the definite article a, but not when used in a vocative context.

See also edit

References edit

  • mi_a” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • miña” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • miña” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • miña” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • meu” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.