ministras
Latin edit
Verb edit
ministrās
Lithuanian edit
Etymology edit
Ultimately from Latin minister, likely via Polish minister or Russian мини́стр (minístr).
Noun edit
minìstras m (plural minìstrai, feminine minìstrė) stress pattern 2
- (male) minister (government official who runs a government ministry)
- minìstras pìrmininkas ― prime minister
- áuklėjimo minìstras ― minister of education
- gynýbos minìstras ― minister of defense
Declension edit
Declension of minìstras
singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |
---|---|---|
nominative (vardininkas) | minìstras | minìstrai |
genitive (kilmininkas) | minìstro | minìstrų |
dative (naudininkas) | minìstrui | minìstrams |
accusative (galininkas) | minìstrą | ministrùs |
instrumental (įnagininkas) | ministrù | minìstrais |
locative (vietininkas) | ministrè | minìstruose |
vocative (šauksmininkas) | minìstre | minìstrai |
Related terms edit
Further reading edit
- “ministras”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2024
Portuguese edit
Noun edit
ministras
Verb edit
ministras
Spanish edit
Noun edit
ministras f pl
Verb edit
ministras