minutar
Portuguese edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: mi‧nu‧tar
Verb edit
minutar (first-person singular present minuto, first-person singular preterite minutei, past participle minutado)
- to draft (to write a first version of a text)
Conjugation edit
Conjugation of minutar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Romanian edit
Etymology edit
Noun edit
minutar n (plural minutare)
Declension edit
Declension of minutar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) minutar | minutarul | (niște) minutare | minutarele |
genitive/dative | (unui) minutar | minutarului | (unor) minutare | minutarelor |
vocative | minutarule | minutarelor |