odurzenie

Polish

Etymology

From odurzyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.duˈʐɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧du‧rze‧nie

Noun

odurzenie n

1. verbal noun of odurzyć
2. stupor, trip (period of intoxication)

Declension

Declension of odurzenie

	singular	plural
nominative	odurzenie	odurzenia
genitive	odurzenia	odurzeń
dative	odurzeniu	odurzeniom
accusative	odurzenie	odurzenia
instrumental	odurzeniem	odurzeniami
locative	odurzeniu	odurzeniach
vocative	odurzenie	odurzenia

Further reading

• odurzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odurzenie in Polish dictionaries at PWN