ontvliegen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch ontvliegen, from Old Dutch antfliegan. Equivalent to ont- (“away”) + vliegen (“to fly”).
Pronunciation edit
Verb edit
ontvliegen
Inflection edit
| Inflection of ontvliegen (strong class 2a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontvliegen | |||
| past singular | ontvloog | |||
| past participle | ontvlogen | |||
| infinitive | ontvliegen | |||
| gerund | ontvliegen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontvlieg | ontvloog | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontvliegt | ontvloog | ||
| 2nd person sing. (u) | ontvliegt | ontvloog | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontvliegt | ontvloogt | ||
| 3rd person singular | ontvliegt | ontvloog | ||
| plural | ontvliegen | ontvlogen | ||
| subjunctive sing.1 | ontvliege | ontvloge | ||
| subjunctive plur.1 | ontvliegen | ontvlogen | ||
| imperative sing. | ontvlieg | |||
| imperative plur.1 | ontvliegt | |||
| participles | ontvliegend | ontvlogen | ||
| 1) Archaic. | ||||