ontzuren

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈzy.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ont‧zu‧ren
• Rhymes: -yrən

Etymology 1

From zuur (“acid, sour”) +‎ ont- -en (“privative circumfix”) or ont- (“privative prefix”) +‎ zuren (“to make or become acidic”).

Verb

ontzuren

1. (transitive) to remove acid, to deacidify

Inflection

Conjugation of ontzuren (weak, prefixed)
infinitive	ontzuren
past singular	ontzuurde
past participle	ontzuurd
infinitive	ontzuren
gerund	ontzuren n
	present tense	past tense
1st person singular	ontzuur	ontzuurde
2nd person sing. (jij)	ontzuurt	ontzuurde
2nd person sing. (u)	ontzuurt	ontzuurde
2nd person sing. (gij)	ontzuurt	ontzuurde
3rd person singular	ontzuurt	ontzuurde
plural	ontzuren	ontzuurden
subjunctive sing.1	ontzure	ontzuurde
subjunctive plur.1	ontzuren	ontzuurden
imperative sing.	ontzuur
imperative plur.1	ontzuurt
participles	ontzurend	ontzuurd
1) Archaic.

Etymology 2

From ont- (“inchoative prefix”) +‎ zuren (“to make or become acidic”).

Verb

ontzuren

1. (intransitive, dated) to begin to become acidic
2. (intransitive, figuratively, dated) to dislike, be opposed to

Inflection

Conjugation of ontzuren (weak, prefixed)
infinitive	ontzuren
past singular	ontzuurde
past participle	ontzuurd
infinitive	ontzuren
gerund	ontzuren n
	present tense	past tense
1st person singular	ontzuur	ontzuurde
2nd person sing. (jij)	ontzuurt	ontzuurde
2nd person sing. (u)	ontzuurt	ontzuurde
2nd person sing. (gij)	ontzuurt	ontzuurde
3rd person singular	ontzuurt	ontzuurde
plural	ontzuren	ontzuurden
subjunctive sing.1	ontzure	ontzuurde
subjunctive plur.1	ontzuren	ontzuurden
imperative sing.	ontzuur
imperative plur.1	ontzuurt
participles	ontzurend	ontzuurd
1) Archaic.