opsteken
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
(file) - Hyphenation: op‧ste‧ken
Verb edit
opsteken
- to learn
- Hij stak niets op van de lessen op school - He learned nothing from the lesson at school
- to set something on fire, to light
- Ondanks zijn benauwdheid stak hij toch weer een sigaret op. - Despite his anxiety, he lit a cigarette
- to raise an object
- (a natural event) to begin to occur
Inflection edit
| Inflection of opsteken (strong class 4, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opsteken | |||
| past singular | stak op | |||
| past participle | opgestoken | |||
| infinitive | opsteken | |||
| gerund | opsteken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | steek op | stak op | opsteek | opstak |
| 2nd person sing. (jij) | steekt op | stak op | opsteekt | opstak |
| 2nd person sing. (u) | steekt op | stak op | opsteekt | opstak |
| 2nd person sing. (gij) | steekt op | staakt op | opsteekt | opstaakt |
| 3rd person singular | steekt op | stak op | opsteekt | opstak |
| plural | steken op | staken op | opsteken | opstaken |
| subjunctive sing.1 | steke op | stake op | opsteke | opstake |
| subjunctive plur.1 | steken op | staken op | opsteken | opstaken |
| imperative sing. | steek op | |||
| imperative plur.1 | steekt op | |||
| participles | opstekend | opgestoken | ||
| 1) Archaic. | ||||
Descendants edit
- Negerhollands: stek op