pokłócenie

Polish

Etymology

From pokłócić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.kwuˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧kłó‧ce‧nie

Noun

pokłócenie n

1. verbal noun of pokłócić

Declension

Declension of pokłócenie

	singular
nominative	pokłócenie
genitive	pokłócenia
dative	pokłóceniu
accusative	pokłócenie
instrumental	pokłóceniem
locative	pokłóceniu
vocative	pokłócenie

Further reading

• pokłócenie in Polish dictionaries at PWN