przekażać

See also: przekazać

Old Polish

Etymology

Frin przekazić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛkaʒʲat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛkaʒʲat͡ɕ/

Verb

przekażać impf (perfective przekazić)

1. to hinder, to impede, to bother [+dative = what]
   • 1880-1894 [End of the fifteenth century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎^[1], volume I, page 148:

     Alia festa non habetis, czo by vam przekazaly robocye

     [Alia festa non habetis, co by wam przekażali robocie]

2. to oppose, to resist [+dative = whom]
   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[2], Greater Poland, pages 119, 6:

     Gdy yesm molwyl gym, przekazaly my (impugnabant me) za dar

     [Gdy jeśm mołwił jim, przekażali mi (impugnabant me) za dar]

3. to violate, to break
   • 1875 [c. 1455-1460], Zygmunt Celichowski, editor, Słowniczek łacińsko- polski wyrazów prawa magdeburskiego z wieku XV. Przedruk homograficzny z kodeksu kórnickiego‎^[3], page 3:

     Dirimit, id est infringit przelamvge, przekasza

     [Dirimit, id est infringit przełamuje, przekaża]

Related terms

nouns

• przekaza
• przekazka

 

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przekażać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN