przerwać

Polish

Etymology

From prze- +‎ rwać, compare Russian прерва́ть (prervátʹ) or Latin interrumpō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.rvat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
• Syllabification: prze‧rwać

Verb

przerwać pf (imperfective przerywać)

1. (transitive) to break, to discontinue, to curtail
2. (transitive) to disturb, to interrupt
3. (transitive) to halt, to suspend, to pause, to stop

Conjugation

Conjugation of przerwać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przerwać
future tense	1st	przerwę			przerwiemy
	2nd	przerwiesz			przerwiecie
	3rd	przerwie			przerwą
	impersonal	przerwie się
past tense	1st	przerwałem, -(e)m przerwał	przerwałam, -(e)m przerwała	przerwałom, -(e)m przerwało	przerwaliśmy, -(e)śmy przerwali	przerwałyśmy, -(e)śmy przerwały
	2nd	przerwałeś, -(e)ś przerwał	przerwałaś, -(e)ś przerwała	przerwałoś, -(e)ś przerwało	przerwaliście, -(e)ście przerwali	przerwałyście, -(e)ście przerwały
	3rd	przerwał	przerwała	przerwało	przerwali	przerwały
	impersonal	przerwano
conditional	1st	przerwałbym, bym przerwał	przerwałabym, bym przerwała	przerwałobym, bym przerwało	przerwalibyśmy, byśmy przerwali	przerwałybyśmy, byśmy przerwały
	2nd	przerwałbyś, byś przerwał	przerwałabyś, byś przerwała	przerwałobyś, byś przerwało	przerwalibyście, byście przerwali	przerwałybyście, byście przerwały
	3rd	przerwałby, by przerwał	przerwałaby, by przerwała	przerwałoby, by przerwało	przerwaliby, by przerwali	przerwałyby, by przerwały
	impersonal	przerwano by
imperative	1st	niech przerwę			przerwijmy
	2nd	przerwij			przerwijcie
	3rd	niech przerwie			niech przerwą
passive adjectival participle		przerwany	przerwana	przerwane	przerwani	przerwane
anterior adverbial participle		przerwawszy
verbal noun		przerwanie

Related terms

• przerwa
• przerwanie
• przerywanie
• przerywany
• przerywnik

 

Further reading

• przerwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przerwać in Polish dictionaries at PWN