przyrzeczenie
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
przyrzeczenie n
- (uncountable) verbal noun of przyrzec
- (countable) promise, pledge
- Synonym: obietnica
Declension edit
Declension of przyrzeczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przyrzeczenie | przyrzeczenia |
| genitive | przyrzeczenia | przyrzeczeń |
| dative | przyrzeczeniu | przyrzeczeniom |
| accusative | przyrzeczenie | przyrzeczenia |
| instrumental | przyrzeczeniem | przyrzeczeniami |
| locative | przyrzeczeniu | przyrzeczeniach |
| vocative | przyrzeczenie | przyrzeczenia |
Further reading edit
- przyrzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyrzeczenie in Polish dictionaries at PWN