See also: récidiva

Catalan edit

Etymology 1 edit

Learned borrowing from Latin recidīva, feminine of recidīvus.

Pronunciation edit

Noun edit

recidiva f (plural recidives)

  1. reoccurrence
    Synonym: reincidència
  2. (medicine) relapse
    Synonym: recaiguda
Derived terms edit

Further reading edit

Etymology 2 edit

Verb edit

recidiva

  1. inflection of recidivar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Czech edit

Pronunciation edit

Noun edit

recidiva f

  1. relapse, recurring (of a disease or crime)

Declension edit

Derived terms edit

Interlingua edit

Noun edit

recidiva (plural recidivas)

  1. relapse, recidivism

Italian edit

Etymology 1 edit

Feminine form of recidivo.

Adjective edit

recidiva

  1. feminine singular of recidivo

Noun edit

recidiva f (plural recidive)

  1. female equivalent of recidivo
  2. recidivism
    Synonym: recidività
  3. relapse

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

recidiva

  1. inflection of recidivare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Anagrams edit

Latin edit

Pronunciation edit

Adjective edit

recidīva

  1. inflection of recidīvus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective edit

recidīvā

  1. ablative feminine singular of recidīvus

References edit

Romanian edit

Etymology edit

Borrowed from French récidiver.

Verb edit

a recidiva (third-person singular present recidivează, past participle recidivat) 1st conj.

  1. (intransitive) to reoffend, to recidivate

Conjugation edit

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): (Spain) /reθiˈdiba/ [re.θiˈð̞i.β̞a]
  • IPA(key): (Latin America) /resiˈdiba/ [re.siˈð̞i.β̞a]
  • Rhymes: -iba
  • Syllabification: re‧ci‧di‧va

Noun edit

recidiva f (plural recidivas)

  1. relapse

Further reading edit