From Latin reclūdō.
- IPA(key): /reˈklwiɾ/ [reˈklwiɾ]
- Rhymes: -iɾ
- Syllabification: re‧cluir
recluir (first-person singular present recluyo, first-person singular preterite recluí, past participle recluido)
- to imprison
- Synonym: encarcelar
- to shut away, lock away
- Synonym: encerrar
- to isolate
- Synonym: aislar
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of recluir
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive recluir
|
dative
|
recluirme
|
recluirte
|
recluirle, recluirse
|
recluirnos
|
recluiros
|
recluirles, recluirse
|
accusative
|
recluirme
|
recluirte
|
recluirlo, recluirla, recluirse
|
recluirnos
|
recluiros
|
recluirlos, recluirlas, recluirse
|
|
with gerund recluyendo
|
dative
|
recluyéndome
|
recluyéndote
|
recluyéndole, recluyéndose
|
recluyéndonos
|
recluyéndoos
|
recluyéndoles, recluyéndose
|
accusative
|
recluyéndome
|
recluyéndote
|
recluyéndolo, recluyéndola, recluyéndose
|
recluyéndonos
|
recluyéndoos
|
recluyéndolos, recluyéndolas, recluyéndose
|
|
with informal second-person singular tú imperative recluye
|
dative
|
reclúyeme
|
reclúyete
|
reclúyele
|
reclúyenos
|
not used
|
reclúyeles
|
accusative
|
reclúyeme
|
reclúyete
|
reclúyelo, reclúyela
|
reclúyenos
|
not used
|
reclúyelos, reclúyelas
|
|
with informal second-person singular vos imperative recluí
|
dative
|
recluime
|
recluite
|
recluile
|
recluinos
|
not used
|
recluiles
|
accusative
|
recluime
|
recluite
|
recluilo, recluila
|
recluinos
|
not used
|
recluilos, recluilas
|
|
with formal second-person singular imperative recluya
|
dative
|
reclúyame
|
not used
|
reclúyale, reclúyase
|
reclúyanos
|
not used
|
reclúyales
|
accusative
|
reclúyame
|
not used
|
reclúyalo, reclúyala, reclúyase
|
reclúyanos
|
not used
|
reclúyalos, reclúyalas
|
|
with first-person plural imperative recluyamos
|
dative
|
not used
|
recluyámoste
|
recluyámosle
|
recluyámonos
|
recluyámoos
|
recluyámosles
|
accusative
|
not used
|
recluyámoste
|
recluyámoslo, recluyámosla
|
recluyámonos
|
recluyámoos
|
recluyámoslos, recluyámoslas
|
|
with informal second-person plural imperative recluid
|
dative
|
recluidme
|
not used
|
recluidle
|
recluidnos
|
recluíos
|
recluidles
|
accusative
|
recluidme
|
not used
|
recluidlo, recluidla
|
recluidnos
|
recluíos
|
recluidlos, recluidlas
|
|
with formal second-person plural imperative recluyan
|
dative
|
reclúyanme
|
not used
|
reclúyanle
|
reclúyannos
|
not used
|
reclúyanles, reclúyanse
|
accusative
|
reclúyanme
|
not used
|
reclúyanlo, reclúyanla
|
reclúyannos
|
not used
|
reclúyanlos, reclúyanlas, reclúyanse
|