reika
See also: reikä
Icelandic edit
Pronunciation edit
Verb edit
reika (weak verb, third-person singular past indicative reikaði, supine reikað)
- (intransitive) to wander
Conjugation edit
reika — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að reika | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
reikað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reikandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég reika | við reikum | present (nútíð) |
ég reiki | við reikum |
| þú reikar | þið reikið | þú reikir | þið reikið | ||
| hann, hún, það reikar | þeir, þær, þau reika | hann, hún, það reiki | þeir, þær, þau reiki | ||
| past (þátíð) |
ég reikaði | við reikuðum | past (þátíð) |
ég reikaði | við reikuðum |
| þú reikaðir | þið reikuðuð | þú reikaðir | þið reikuðuð | ||
| hann, hún, það reikaði | þeir, þær, þau reikuðu | hann, hún, það reikaði | þeir, þær, þau reikuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
reika (þú) | reikið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reikaðu | reikiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Synonyms edit
Derived terms edit
- reik (“wandering, roaming”)
Japanese edit
Romanization edit
reika
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
reika f