ributtàrsi (first-person singular present mi ribùtto, first-person singular past historic mi ributtài, past participle ributtàto)
- to throw oneself again or back
- ributtarsi giù ― to fall back into physical or moral degradation (literally, “to throw oneself back down”)
Conjugation
edit
infinitive
|
ributtàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
ributtàndosi
|
present participle
|
ributtànte
|
past participle
|
ributtàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi ribùtto
|
ti ribùtti
|
si ribùtta
|
ci ributtiàmo
|
vi ributtàte
|
si ribùttano
|
imperfect
|
mi ributtàvo
|
ti ributtàvi
|
si ributtàva
|
ci ributtavàmo
|
vi ributtavàte
|
si ributtàvano
|
past historic
|
mi ributtài
|
ti ributtàsti
|
si ributtò
|
ci ributtàmmo
|
vi ributtàste
|
si ributtàrono
|
future
|
mi ributterò
|
ti ributterài
|
si ributterà
|
ci ributterémo
|
vi ributteréte
|
si ributterànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi ributterèi
|
ti ributterésti
|
si ributterèbbe, si ributterébbe
|
ci ributterémmo
|
vi ributteréste
|
si ributterèbbero, si ributterébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi ribùtti
|
ti ribùtti
|
si ribùtti
|
ci ributtiàmo
|
vi ributtiàte
|
si ribùttino
|
imperfect
|
mi ributtàssi
|
ti ributtàssi
|
si ributtàsse
|
ci ributtàssimo
|
vi ributtàste
|
si ributtàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
ribùttati
|
si ribùtti
|
ributtiàmoci
|
ributtàtevi
|
si ribùttino
|
negative imperative
|
|
non ributtàrti, non ti ributtàre
|
non si ribùtti
|
non ributtiàmoci, non ci ributtiàmo
|
non ributtàtevi, non vi ributtàte
|
non si ribùttino
|
Related terms
edit