Finnish edit

Etymology edit

ryömiä +‎ -ttää

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈryø̯mitːæːˣ/, [ˈryø̞̯mit̪ːæː(ʔ)]
  • Rhymes: -yømitːæː
  • Syllabification(key): ryö‧mit‧tää

Verb edit

ryömittää

  1. to drive with clutch control, creep, crawl

Conjugation edit

Inflection of ryömittää (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ryömitän en ryömitä 1st sing. olen ryömittänyt en ole ryömittänyt
2nd sing. ryömität et ryömitä 2nd sing. olet ryömittänyt et ole ryömittänyt
3rd sing. ryömittää ei ryömitä 3rd sing. on ryömittänyt ei ole ryömittänyt
1st plur. ryömitämme emme ryömitä 1st plur. olemme ryömittäneet emme ole ryömittäneet
2nd plur. ryömitätte ette ryömitä 2nd plur. olette ryömittäneet ette ole ryömittäneet
3rd plur. ryömittävät eivät ryömitä 3rd plur. ovat ryömittäneet eivät ole ryömittäneet
passive ryömitetään ei ryömitetä passive on ryömitetty ei ole ryömitetty
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ryömitin en ryömittänyt 1st sing. olin ryömittänyt en ollut ryömittänyt
2nd sing. ryömitit et ryömittänyt 2nd sing. olit ryömittänyt et ollut ryömittänyt
3rd sing. ryömitti ei ryömittänyt 3rd sing. oli ryömittänyt ei ollut ryömittänyt
1st plur. ryömitimme emme ryömittäneet 1st plur. olimme ryömittäneet emme olleet ryömittäneet
2nd plur. ryömititte ette ryömittäneet 2nd plur. olitte ryömittäneet ette olleet ryömittäneet
3rd plur. ryömittivät eivät ryömittäneet 3rd plur. olivat ryömittäneet eivät olleet ryömittäneet
passive ryömitettiin ei ryömitetty passive oli ryömitetty ei ollut ryömitetty
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ryömittäisin en ryömittäisi 1st sing. olisin ryömittänyt en olisi ryömittänyt
2nd sing. ryömittäisit et ryömittäisi 2nd sing. olisit ryömittänyt et olisi ryömittänyt
3rd sing. ryömittäisi ei ryömittäisi 3rd sing. olisi ryömittänyt ei olisi ryömittänyt
1st plur. ryömittäisimme emme ryömittäisi 1st plur. olisimme ryömittäneet emme olisi ryömittäneet
2nd plur. ryömittäisitte ette ryömittäisi 2nd plur. olisitte ryömittäneet ette olisi ryömittäneet
3rd plur. ryömittäisivät eivät ryömittäisi 3rd plur. olisivat ryömittäneet eivät olisi ryömittäneet
passive ryömitettäisiin ei ryömitettäisi passive olisi ryömitetty ei olisi ryömitetty
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. ryömitä älä ryömitä 2nd sing.
3rd sing. ryömittäköön älköön ryömittäkö 3rd sing. olkoon ryömittänyt älköön olko ryömittänyt
1st plur. ryömittäkäämme älkäämme ryömittäkö 1st plur.
2nd plur. ryömittäkää älkää ryömittäkö 2nd plur.
3rd plur. ryömittäkööt älkööt ryömittäkö 3rd plur. olkoot ryömittäneet älkööt olko ryömittäneet
passive ryömitettäköön älköön ryömitettäkö passive olkoon ryömitetty älköön olko ryömitetty
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ryömittänen en ryömittäne 1st sing. lienen ryömittänyt en liene ryömittänyt
2nd sing. ryömittänet et ryömittäne 2nd sing. lienet ryömittänyt et liene ryömittänyt
3rd sing. ryömittänee ei ryömittäne 3rd sing. lienee ryömittänyt ei liene ryömittänyt
1st plur. ryömittänemme emme ryömittäne 1st plur. lienemme ryömittäneet emme liene ryömittäneet
2nd plur. ryömittänette ette ryömittäne 2nd plur. lienette ryömittäneet ette liene ryömittäneet
3rd plur. ryömittänevät eivät ryömittäne 3rd plur. lienevät ryömittäneet eivät liene ryömittäneet
passive ryömitettäneen ei ryömitettäne passive lienee ryömitetty ei liene ryömitetty
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st ryömittää present ryömittävä ryömitettävä
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ryömittääkseni ryömittääksemme
2nd ryömittääksesi ryömittääksenne
3rd ryömittääkseen
ryömittääksensä
past ryömittänyt ryömitetty
2nd inessive2 ryömittäessä ryömitettäessä agent3 ryömittämä
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ryömittäessäni ryömittäessämme
2nd ryömittäessäsi ryömittäessänne
3rd ryömittäessään
ryömittäessänsä
negative ryömittämätön
instructive ryömittäen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form ryömittää does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive ryömittämässä
elative ryömittämästä
illative ryömittämään
adessive ryömittämällä
abessive ryömittämättä
instructive ryömittämän ryömitettämän
4th4 verbal noun ryömittäminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ryömittämäisilläni ryömittämäisillämme
2nd ryömittämäisilläsi ryömittämäisillänne
3rd ryömittämäisillään
ryömittämäisillänsä