spiritaliter
Latin edit
Etymology edit
From spīritālis (“spiritual”), from spīritus (“breath, breathing; air; spirit”), from spirō (“breathe, respire; live”).
Adverb edit
spīritāliter (comparative spīritālius, superlative spīritālissimē)
Related terms edit
References edit
- “spiritaliter”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- spiritaliter in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.