syncio

Polish

Etymology

From syn +‎ -cio.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɨn.t͡ɕɔ/
• Rhymes: -ɨnt͡ɕɔ
• Syllabification: syn‧cio

Noun

syncio m pers

1. (endearing) son

Declension

Declension of syncio

	singular	plural
nominative	syncio	synciowie
genitive	—	synciów
dative	—	—
accusative	—	—
instrumental	—	—
locative	—	—
vocative	synciu	synciowie

Further reading

• syncio in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• syncio in Polish dictionaries at PWN