Wiktionary

uprawienie

Polish edit

Etymology edit

From uprawić +‎ -enie.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /u.praˈvjɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧pra‧wie‧nie

Noun edit

uprawienie n

  1. verbal noun of uprawić

Declension edit

Declension of uprawienie
singular
nominative uprawienie
genitive uprawienia
dative uprawieniu
accusative uprawienie
instrumental uprawieniem
locative uprawieniu
vocative uprawienie

Further reading edit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=uprawienie&oldid=76856284"