ustalić

Polish

Etymology

From u- +‎ stały +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈsta.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: u‧sta‧lić

Verb

ustalić pf (imperfective ustalać)

1. (transitive) to establish, to set, to fix
2. (transitive) to determine, to ascertain, to find out

Conjugation

Conjugation of ustalić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ustalić
future tense	1st	ustalę			ustalimy
	2nd	ustalisz			ustalicie
	3rd	ustali			ustalą
	impersonal	ustali się
past tense	1st	ustaliłem, -(e)m ustalił	ustaliłam, -(e)m ustaliła	ustaliłom, -(e)m ustaliło	ustaliliśmy, -(e)śmy ustalili	ustaliłyśmy, -(e)śmy ustaliły
	2nd	ustaliłeś, -(e)ś ustalił	ustaliłaś, -(e)ś ustaliła	ustaliłoś, -(e)ś ustaliło	ustaliliście, -(e)ście ustalili	ustaliłyście, -(e)ście ustaliły
	3rd	ustalił	ustaliła	ustaliło	ustalili	ustaliły
	impersonal	ustalono
conditional	1st	ustaliłbym, bym ustalił	ustaliłabym, bym ustaliła	ustaliłobym, bym ustaliło	ustalilibyśmy, byśmy ustalili	ustaliłybyśmy, byśmy ustaliły
	2nd	ustaliłbyś, byś ustalił	ustaliłabyś, byś ustaliła	ustaliłobyś, byś ustaliło	ustalilibyście, byście ustalili	ustaliłybyście, byście ustaliły
	3rd	ustaliłby, by ustalił	ustaliłaby, by ustaliła	ustaliłoby, by ustaliło	ustaliliby, by ustalili	ustaliłyby, by ustaliły
	impersonal	ustalono by
imperative	1st	niech ustalę			ustalmy
	2nd	ustal			ustalcie
	3rd	niech ustali			niech ustalą
passive adjectival participle		ustalony	ustalona	ustalone	ustaleni	ustalone
anterior adverbial participle		ustaliwszy
verbal noun		ustalenie

Further reading

• ustalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ustalić in Polish dictionaries at PWN