vaccineren
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from French vacciner. Equivalent to vaccin + -eren.
Pronunciation edit
Verb edit
vaccineren
- (transitive) to vaccinate
Inflection edit
Inflection of vaccineren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vaccineren | |||
past singular | vaccineerde | |||
past participle | gevaccineerd | |||
infinitive | vaccineren | |||
gerund | vaccineren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | vaccineer | vaccineerde | ||
2nd person sing. (jij) | vaccineert | vaccineerde | ||
2nd person sing. (u) | vaccineert | vaccineerde | ||
2nd person sing. (gij) | vaccineert | vaccineerde | ||
3rd person singular | vaccineert | vaccineerde | ||
plural | vaccineren | vaccineerden | ||
subjunctive sing.1 | vaccinere | vaccineerde | ||
subjunctive plur.1 | vaccineren | vaccineerden | ||
imperative sing. | vaccineer | |||
imperative plur.1 | vaccineert | |||
participles | vaccinerend | gevaccineerd | ||
1) Archaic. |