Finnish edit

Etymology edit

vanhentaa +‎ -ua

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈʋɑnhentuɑˣ/, [ˈʋɑ̝nhe̞n̪ˌt̪uɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -uɑ
  • Syllabification(key): van‧hen‧tu‧a

Verb edit

vanhentua

  1. (intransitive) To become old, to grow old, age
  2. (intransitive) To expire
    Luottokorttini vanhentuu elokuun viimeisenä päivänä.
    My credit card expires on the last day of August.

Conjugation edit

Inflection of vanhentua (Kotus type 52*J/sanoa, nt-nn gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vanhennun en vanhennu 1st sing. olen vanhentunut en ole vanhentunut
2nd sing. vanhennut et vanhennu 2nd sing. olet vanhentunut et ole vanhentunut
3rd sing. vanhentuu ei vanhennu 3rd sing. on vanhentunut ei ole vanhentunut
1st plur. vanhennumme emme vanhennu 1st plur. olemme vanhentuneet emme ole vanhentuneet
2nd plur. vanhennutte ette vanhennu 2nd plur. olette vanhentuneet ette ole vanhentuneet
3rd plur. vanhentuvat eivät vanhennu 3rd plur. ovat vanhentuneet eivät ole vanhentuneet
passive vanhennutaan ei vanhennuta passive on vanhennuttu ei ole vanhennuttu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vanhennuin en vanhentunut 1st sing. olin vanhentunut en ollut vanhentunut
2nd sing. vanhennuit et vanhentunut 2nd sing. olit vanhentunut et ollut vanhentunut
3rd sing. vanhentui ei vanhentunut 3rd sing. oli vanhentunut ei ollut vanhentunut
1st plur. vanhennuimme emme vanhentuneet 1st plur. olimme vanhentuneet emme olleet vanhentuneet
2nd plur. vanhennuitte ette vanhentuneet 2nd plur. olitte vanhentuneet ette olleet vanhentuneet
3rd plur. vanhentuivat eivät vanhentuneet 3rd plur. olivat vanhentuneet eivät olleet vanhentuneet
passive vanhennuttiin ei vanhennuttu passive oli vanhennuttu ei ollut vanhennuttu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vanhentuisin en vanhentuisi 1st sing. olisin vanhentunut en olisi vanhentunut
2nd sing. vanhentuisit et vanhentuisi 2nd sing. olisit vanhentunut et olisi vanhentunut
3rd sing. vanhentuisi ei vanhentuisi 3rd sing. olisi vanhentunut ei olisi vanhentunut
1st plur. vanhentuisimme emme vanhentuisi 1st plur. olisimme vanhentuneet emme olisi vanhentuneet
2nd plur. vanhentuisitte ette vanhentuisi 2nd plur. olisitte vanhentuneet ette olisi vanhentuneet
3rd plur. vanhentuisivat eivät vanhentuisi 3rd plur. olisivat vanhentuneet eivät olisi vanhentuneet
passive vanhennuttaisiin ei vanhennuttaisi passive olisi vanhennuttu ei olisi vanhennuttu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. vanhennu älä vanhennu 2nd sing.
3rd sing. vanhentukoon älköön vanhentuko 3rd sing. olkoon vanhentunut älköön olko vanhentunut
1st plur. vanhentukaamme älkäämme vanhentuko 1st plur.
2nd plur. vanhentukaa älkää vanhentuko 2nd plur.
3rd plur. vanhentukoot älkööt vanhentuko 3rd plur. olkoot vanhentuneet älkööt olko vanhentuneet
passive vanhennuttakoon älköön vanhennuttako passive olkoon vanhennuttu älköön olko vanhennuttu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vanhentunen en vanhentune 1st sing. lienen vanhentunut en liene vanhentunut
2nd sing. vanhentunet et vanhentune 2nd sing. lienet vanhentunut et liene vanhentunut
3rd sing. vanhentunee ei vanhentune 3rd sing. lienee vanhentunut ei liene vanhentunut
1st plur. vanhentunemme emme vanhentune 1st plur. lienemme vanhentuneet emme liene vanhentuneet
2nd plur. vanhentunette ette vanhentune 2nd plur. lienette vanhentuneet ette liene vanhentuneet
3rd plur. vanhentunevat eivät vanhentune 3rd plur. lienevät vanhentuneet eivät liene vanhentuneet
passive vanhennuttaneen ei vanhennuttane passive lienee vanhennuttu ei liene vanhennuttu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st vanhentua present vanhentuva vanhennuttava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vanhentuakseni vanhentuaksemme
2nd vanhentuaksesi vanhentuaksenne
3rd vanhentuakseen
vanhentuaksensa
past vanhentunut vanhennuttu
2nd inessive2 vanhentuessa vanhennuttaessa agent3 vanhentuma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vanhentuessani vanhentuessamme
2nd vanhentuessasi vanhentuessanne
3rd vanhentuessaan
vanhentuessansa
negative vanhentumaton
instructive vanhentuen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive vanhentumassa
elative vanhentumasta
illative vanhentumaan
adessive vanhentumalla
abessive vanhentumatta
instructive vanhentuman vanhennuttaman
4th4 verbal noun vanhentuminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vanhentumaisillani vanhentumaisillamme
2nd vanhentumaisillasi vanhentumaisillanne
3rd vanhentumaisillaan
vanhentumaisillansa

Derived terms edit

Further reading edit

Ingrian edit

Etymology edit

From vanhentaa (to make older) +‎ -ua. Akin to Finnish vanhentua.

Pronunciation edit

Verb edit

vanhentua

  1. Synonym of vanhoittua

Conjugation edit

Conjugation of vanhentua (type 1/ampua, nt-nn gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular vanhennun en vanhennu 1st singular oon vanhentunt, oon vanhentunut en oo vanhentunt, en oo vanhentunut
2nd singular vanhennut et vanhennu 2nd singular oot vanhentunt, oot vanhentunut et oo vanhentunt, et oo vanhentunut
3rd singular vanhentuu ei vanhennu 3rd singular ono vanhentunt, ono vanhentunut ei oo vanhentunt, ei oo vanhentunut
1st plural vanhennumma emmä vanhennu 1st plural oomma vanhentunneet emmä oo vanhentunneet
2nd plural vanhennutta että vanhennu 2nd plural ootta vanhentunneet että oo vanhentunneet
3rd plural vanhentuut1), vanhentuvat2), vanhennuttaa evät vanhennu, ei vanhennuta 3rd plural ovat vanhentunneet evät oo vanhentunneet, ei oo vanhennuttu
impersonal vanhennuttaa ei vanhennuta impersonal ono vanhennuttu ei oo vanhennuttu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular vanhennuin en vanhentunt, en vanhentunut 1st singular olin vanhentunt, olin vanhentunut en olt vanhentunt, en olt vanhentunut
2nd singular vanhennuit et vanhentunt, et vanhentunut 2nd singular olit vanhentunt, olit vanhentunut et olt vanhentunt, et olt vanhentunut
3rd singular vanhentui ei vanhentunt, ei vanhentunut 3rd singular oli vanhentunt, oli vanhentunut ei olt vanhentunt, ei olt vanhentunut
1st plural vanhennuimma emmä vanhentunneet 1st plural olimma vanhentunneet emmä olleet vanhentunneet
2nd plural vanhennuitta että vanhentunneet 2nd plural olitta vanhentunneet että olleet vanhentunneet
3rd plural vanhentuit1), vanhentuivat2), vanhennuttii evät vanhentunneet, ei vanhennuttu 3rd plural olivat vanhentunneet evät olleet vanhentunneet, ei olt vanhennuttu
impersonal vanhennuttii ei vanhennuttu impersonal oli vanhennuttu ei olt vanhennuttu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular vanhentuisin en vanhentuis 1st singular olisin vanhentunt, olisin vanhentunut en olis vanhentunt, en olis vanhentunut
2nd singular vanhentuisit, vanhentuist1) et vanhentuis 2nd singular olisit vanhentunt, olisit vanhentunut et olis vanhentunt, et olis vanhentunut
3rd singular vanhentuis ei vanhentuis 3rd singular olis vanhentunt, olis vanhentunut ei olis vanhentunt, ei olis vanhentunut
1st plural vanhentuisimma emmä vanhentuis 1st plural olisimma vanhentunneet emmä olis vanhentunneet
2nd plural vanhentuisitta että vanhentuis 2nd plural olisitta vanhentunneet että olis vanhentunneet
3rd plural vanhentuisiit1), vanhentuisivat2), vanhennuttais evät vanhentuis, ei vanhennuttais 3rd plural olisivat vanhentunneet evät olis vanhentunneet, ei olis vanhennuttu
impersonal vanhennuttais ei vanhennuttais impersonal olis vanhennuttu ei olis vanhennuttu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular vanhennu elä vanhennu 2nd singular oo vanhentunt, oo vanhentunut elä oo vanhentunt, elä oo vanhentunut
3rd singular vanhentukkoo elköö vanhentuko 3rd singular olkoo vanhentunt, olkoo vanhentunut elköö olko vanhentunt, elköö olko vanhentunut
1st plural 1st plural
2nd plural vanhentukkaa elkää vanhentuko 2nd plural olkaa vanhentunneet elkää olko vanhentunneet
3rd plural vanhentukkoot elkööt vanhentuko, elköö vanhennuttako 3rd plural olkoot vanhentunneet elkööt olko vanhentunneet, elköö olko vanhennuttu
impersonal vanhennuttakoo elköö vanhennuttako impersonal olkoo vanhennuttu elköö olko vanhennuttu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular vanhentunen en vanhentune
2nd singular vanhentunet et vanhentune
3rd singular vanhentunnoo ei vanhentune
1st plural vanhentunemma emmä vanhentune
2nd plural vanhentunetta että vanhentune
3rd plural vanhentunnoot evät vanhentune, ei vanhennuttane
impersonal vanhennuttanoo ei vanhennuttane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st vanhentua present vanhentuva vanhennuttava
2nd inessive vanhentues past vanhentunt, vanhentunut vanhennuttu
instructive vanhentuen 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (vanhentukkaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative
***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential
****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative vanhentummaa
inessive vanhentumas
elative vanhentumast
abessive vanhentumata
4th nominative vanhentumiin
partitive vanhentumista, vanhentumist

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 638