verdoezelen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ doezelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈdu.zə.lə(n)/, /vɛrˈdu.zə.lə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ver‧doe‧ze‧len

Verb

verdoezelen

1. to obscure (a fact), to cover up, to cloud

Inflection

Conjugation of verdoezelen (weak, prefixed)
infinitive	verdoezelen
past singular	verdoezelde
past participle	verdoezeld
infinitive	verdoezelen
gerund	verdoezelen n
	present tense	past tense
1st person singular	verdoezel	verdoezelde
2nd person sing. (jij)	verdoezelt	verdoezelde
2nd person sing. (u)	verdoezelt	verdoezelde
2nd person sing. (gij)	verdoezelt	verdoezelde
3rd person singular	verdoezelt	verdoezelde
plural	verdoezelen	verdoezelden
subjunctive sing.1	verdoezele	verdoezelde
subjunctive plur.1	verdoezelen	verdoezelden
imperative sing.	verdoezel
imperative plur.1	verdoezelt
participles	verdoezelend	verdoezeld
1) Archaic.

Derived terms

• verdoezeling