verdrietig
Dutch
editEtymology
editFrom Middle Dutch verdrietich. Equivalent to verdriet + -ig.
Pronunciation
editAdjective
editverdrietig (comparative verdrietiger, superlative verdrietigst)
Declension
editDeclension of verdrietig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | verdrietig | |||
inflected | verdrietige | |||
comparative | verdrietiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | verdrietig | verdrietiger | het verdrietigst het verdrietigste | |
indefinite | m./f. sing. | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste |
n. sing. | verdrietig | verdrietiger | verdrietigste | |
plural | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste | |
definite | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste | |
partitive | verdrietigs | verdrietigers | — |
Derived terms
editDescendants
edit- Negerhollands: verdrietig