verstoffelijken
Dutch edit
Etymology edit
From stoffelijk (“material”) + ver- -en.
Pronunciation edit
Verb edit
verstoffelijken
- (transitive) to materialize, make something material
- (transitive) to realize, bring into reality
Inflection edit
| Conjugation of verstoffelijken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verstoffelijken | |||
| past singular | verstoffelijkte | |||
| past participle | verstoffelijkt | |||
| infinitive | verstoffelijken | |||
| gerund | verstoffelijken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verstoffelijk | verstoffelijkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verstoffelijkt | verstoffelijkte | ||
| 2nd person sing. (u) | verstoffelijkt | verstoffelijkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verstoffelijkt | verstoffelijkte | ||
| 3rd person singular | verstoffelijkt | verstoffelijkte | ||
| plural | verstoffelijken | verstoffelijkten | ||
| subjunctive sing.1 | verstoffelijke | verstoffelijkte | ||
| subjunctive plur.1 | verstoffelijken | verstoffelijkten | ||
| imperative sing. | verstoffelijk | |||
| imperative plur.1 | verstoffelijkt | |||
| participles | verstoffelijkend | verstoffelijkt | ||
| 1) Archaic. | ||||