voortvaren
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch vortvaren, voortvaren, from Old Dutch forthfaran, from forth (“forth”) + faran (“to go, to fare”) (modern Dutch voort + varen).
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
voortvaren
- (archaic) to go through, to go ahead, to hold course
Inflection edit
| Conjugation of voortvaren (strong class 6, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voortvaren | |||
| past singular | voer voort | |||
| past participle | voortgevaren | |||
| infinitive | voortvaren | |||
| gerund | voortvaren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vaar voort | voer voort | voortvaar | voortvoer |
| 2nd person sing. (jij) | vaart voort | voer voort | voortvaart | voortvoer |
| 2nd person sing. (u) | vaart voort | voer voort | voortvaart | voortvoer |
| 2nd person sing. (gij) | vaart voort | voert voort | voortvaart | voortvoert |
| 3rd person singular | vaart voort | voer voort | voortvaart | voortvoer |
| plural | varen voort | voeren voort | voortvaren | voortvoeren |
| subjunctive sing.1 | vare voort | voere voort | voortvare | voortvoere |
| subjunctive plur.1 | varen voort | voeren voort | voortvaren | voortvoeren |
| imperative sing. | vaar voort | |||
| imperative plur.1 | vaart voort | |||
| participles | voortvarend | voortgevaren | ||
| 1) Archaic. | ||||
| Conjugation of voortvaren (weak with strong past participle, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voortvaren | |||
| past singular | vaarde voort | |||
| past participle | voortgevaren | |||
| infinitive | voortvaren | |||
| gerund | voortvaren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vaar voort | vaarde voort | voortvaar | voortvaarde |
| 2nd person sing. (jij) | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde |
| 2nd person sing. (u) | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde |
| 2nd person sing. (gij) | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde |
| 3rd person singular | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde |
| plural | varen voort | vaarden voort | voortvaren | voortvaarden |
| subjunctive sing.1 | vare voort | vaarde voort | voortvare | voortvaarde |
| subjunctive plur.1 | varen voort | vaarden voort | voortvaren | voortvaarden |
| imperative sing. | vaar voort | |||
| imperative plur.1 | vaart voort | |||
| participles | voortvarend | voortgevaren | ||
| 1) Archaic. | ||||