voorvoelen
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
voorvoelen
- (transitive) to sense beforehand
- (transitive) to anticipate, expect
Inflection edit
| Inflection of voorvoelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voorvoelen | |||
| past singular | voorvoelde | |||
| past participle | voorvoeld | |||
| infinitive | voorvoelen | |||
| gerund | voorvoelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | voorvoel | voorvoelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | voorvoelt | voorvoelde | ||
| 2nd person sing. (u) | voorvoelt | voorvoelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | voorvoelt | voorvoelde | ||
| 3rd person singular | voorvoelt | voorvoelde | ||
| plural | voorvoelen | voorvoelden | ||
| subjunctive sing.1 | voorvoele | voorvoelde | ||
| subjunctive plur.1 | voorvoelen | voorvoelden | ||
| imperative sing. | voorvoel | |||
| imperative plur.1 | voorvoelt | |||
| participles | voorvoelend | voorvoeld | ||
| 1) Archaic. | ||||