włącznik

Polish

Etymology

From włączyć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvwɔn.t͡ʂɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂɲik
• Syllabification: włącz‧nik

Noun

włącznik m inan

1. (electrical engineering) switch (device to turn electric current on and off or direct its flow)

   Synonym: wyłącznik

Declension

Declension of włącznik

	singular	plural
nominative	włącznik	włączniki
genitive	włącznika	włączników
dative	włącznikowi	włącznikom
accusative	włącznik	włączniki
instrumental	włącznikiem	włącznikami
locative	włączniku	włącznikach
vocative	włączniku	włączniki

Related terms

adjective

• włączny

 

adverb

• włącznie

 

noun

• włączność

 

verbs

• włączać impf
• włączyć pf

 

Further reading

• włącznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• włącznik in Polish dictionaries at PWN