wemelen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle High German wimelen, whence also German wimmeln (“teem”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
wemelen
Inflection edit
Inflection of wemelen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wemelen | |||
past singular | wemelde | |||
past participle | gewemeld | |||
infinitive | wemelen | |||
gerund | wemelen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | wemel | wemelde | ||
2nd person sing. (jij) | wemelt | wemelde | ||
2nd person sing. (u) | wemelt | wemelde | ||
2nd person sing. (gij) | wemelt | wemelde | ||
3rd person singular | wemelt | wemelde | ||
plural | wemelen | wemelden | ||
subjunctive sing.1 | wemele | wemelde | ||
subjunctive plur.1 | wemelen | wemelden | ||
imperative sing. | wemel | |||
imperative plur.1 | wemelt | |||
participles | wemelend | gewemeld | ||
1) Archaic. |
Synonyms edit
- (teem): krioelen