wojsko

See also: wòjskò

Old Polish

Alternative forms

• wojska

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vojьsko. By surface analysis, wojski +‎ -o. First attested in the end of the 14th century..

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɔjskɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɔjskɔ/

Noun

wojsko n

1. military (collection of soldiers)
   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 21:

     Nyekthorzi z naszych slyachczyczow... ny pod (ni)czyyą chorąngwyą z naszey woyszki (de nostro exercitu) stanowycz szą obykli

     [Niektorzy z naszych ślachcicow... ni - pod - (ni)czyją chorągwią z naszej wojski (de nostro exercitu) stanowić się obykli]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎^[2], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page Moys 4:

     Woz faraonow y woyskø (currus... et exercitum Ex 15, 4) gego wrzvczyl gest w morze

     [Woz faraonow i wojskę (currus... et exercitum Ex 15, 4,) jego wrzucił jest w morze]

   • 1930 [Fifteenth century], “Jud”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[3], 21, 5:

     Kto nye prziszedl do woyski boszey (in exercitu domini) se wszego pokolenya israhelskego?

     [Kto nie przyszedł do wojski bożej (in exercitu domini) *ze *wszego *pokolenia *israhelskiego?]

2. armed crowd
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[4], page 744:

     Takoz y yąly y *posnaly s nym z vyelykymy voyskamy luda

     [Takoż ji jęli i pognali s nim z wielikimi wojskami luda]

Descendants

• Polish: wojsko
• Silesian: wojsko

References

• Boryś, Wiesław (2005) “wojsko”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “wojsko”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wojsko”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

wojsko

Etymology

Inherited from Old Polish wojsko. By surface analysis, wojski +‎ -o.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔj.skɔ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈvɔj.skɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔjskɔ
• Syllabification: woj‧sko

Noun

wojsko n (related adjective wojskowy)

1. army (collection of soldiers)

   Synonyms: armia, oręż, siły zbrojne, żołnierz

2. (chiefly in the plural, colloquial) group of soldiers
3. (colloquial) service (obligatory service to work in the military)

   Synonym: służba

   Antonym: cywil

4. (in the plural) armed forces (groups of soldiers using means of combat of a specific type or designated to carry out tasks in a given area)

Declension

Declension of wojsko

	singular	plural
nominative	wojsko	wojska
genitive	wojska	wojsk
dative	wojsku	wojskom
accusative	wojsko	wojska
instrumental	wojskiem	wojskami
locative	wojsku	wojskach
vocative	wojsko	wojska

Derived terms

interjections

• jak nie urok, to przemarsz wojsk

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wojsko is one of the most used words in Polish, appearing 28 times in scientific texts, 44 times in news, 19 times in essays, 17 times in fiction, and 8 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 116 times, making it the 526th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• wojsko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wojsko in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wojsko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (15.06.2023) “WOJSKO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wojsko”, in Słownik języka polskiego‎^[5]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wojsko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[6]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wojsko”, in Słownik języka polskiego‎^[7] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 683

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish wojsko.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔjskɔ/
• Rhymes: -ɔjskɔ
• Syllabification: woj‧sko

Noun

wojsko n (related adjective wojskowy)

1. military (collection of soldiers)

   Synonym: armijŏ

2. group of soldiers
3. military service

Declension

Declension of wojsko

	singular	plural
nominative	wojsko	wojska
genitive	wojska	wojsk
dative	wojsku	wojskōm
accusative	wojsko	wojska
instrumental	wojskym	wojskami/wojskōma
locative	wojsku	wojskach
vocative	wojsko	wojska

Further reading

• wojsko in silling.org