wonskje
Saterland Frisian edit
Etymology edit
From Old Frisian *wunskia, from Proto-West Germanic *wunskijan. Cognates include West Frisian winskje and German wünschen.
Pronunciation edit
Verb edit
wonskje
- (transitive) to wish
Conjugation edit
Conjugation of wonskje (weak type 2)
Grúundfoarme | wonskje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitive | tou wonskjen | ||||||
Present tense | Past tense | ||||||
iek | wonskje | wie | wonskje | iek | wonskede | wie | wonskeden |
du | wonskest | jie | wonskje | du | wonskedest | jie | wonskeden |
hie/ju/dät | wonsket | jo | wonskje | hie/ju/dät | wonskede | jo | wonskeden |
Present participle | Imperative | Auxiliary | Past participle | ||||
wonskjend | Singular | wonsk | häbe | wonsked | |||
Plural | wonskjet |