wykształcony
Polish edit
Etymology edit
From wykształcić + -ony.
Pronunciation edit
Adjective edit
wykształcony (comparative bardziej wykształcony, superlative najbardziej wykształcony, no derived adverb)
- educated, learned, erudite (having attained a level of higher education, such as a college degree)
- Synonym: uczony
- Antonym: niewykształcony
Declension edit
Declension of wykształcony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wykształcony | wykształcona | wykształcone | wykształceni | wykształcone | |
| genitive | wykształconego | wykształconej | wykształconego | wykształconych | ||
| dative | wykształconemu | wykształconej | wykształconemu | wykształconym | ||
| accusative | wykształconego | wykształcony | wykształconą | wykształcone | wykształconych | wykształcone |
| instrumental | wykształconym | wykształconą | wykształconym | wykształconymi | ||
| locative | wykształconym | wykształconej | wykształconym | wykształconych | ||
Related terms edit
adjectives
nouns
verbs
- wykształcać impf
- wykształcić pf
Participle edit
wykształcony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of wykształcić
Further reading edit
- wykształcony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykształcony in Polish dictionaries at PWN