τρέφω

Ancient Greek

Alternative forms

• τρᾰ́φω (tráphō) — Doric

Etymology

From Proto-Hellenic *tʰrépʰō with deaspiration of the /tʰ/ to /t/ by Grassmann's law everywhere except in forms where the /pʰ/ has been deaspirated to /p/ by a following consonant (future, first aorist, perfect middle). According to Beekes, Pre-Greek substratum word. Within Indo-European it is usually compared to Lithuanian drìbti (“to fall down in flakes”) and drė̃bti (“to throw a thick fluid”) but with unclear semantic connection, as well as expressions for "dregs" in Celtic, Germanic and Slavic, linking it to Proto-Indo-European *dʰrebʰ-.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tré.pʰɔː/ → /ˈtre.ɸo/ → /ˈtre.fo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tré.pʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtre.pʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtre.ɸo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtre.fo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtre.fo/

Verb

τρέφω • (tréphō)

1. to make to grow, to increase, bring up, breed, rear (especially of children)
   1. (of slaves, cattle, etc.) to rear and keep, raise
   2. to tend, cherish
   3. (of parts of the body) to let grown, cherish, foster
   4. (poetic, of earth and sea) to breed, produce, teem with
   5. (poetic) to have within oneself, to contain, keep, have
2. to maintain, support
   1. (in historical writers) to maintain an army
   2. (of land) to feed, maintain one
3. to bring up, rear, educate
4. to thicken, congeal, curdle

Inflection

   Present: τρέφω, τρέφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέφω	τρέφεις	τρέφει	τρέφετον	τρέφετον	τρέφομεν	τρέφετε	τρέφουσῐ(ν)
	subjunctive	τρέφω	τρέφῃς	τρέφῃ	τρέφητον	τρέφητον	τρέφωμεν	τρέφητε	τρέφωσῐ(ν)
	optative	τρέφοιμῐ	τρέφοις	τρέφοι	τρέφοιτον	τρεφοίτην	τρέφοιμεν	τρέφοιτε	τρέφοιεν
	imperative		τρέφε	τρεφέτω	τρέφετον	τρεφέτων		τρέφετε	τρεφόντων
middle/ passive	indicative	τρέφομαι	τρέφῃ, τρέφει	τρέφεται	τρέφεσθον	τρέφεσθον	τρεφόμεθᾰ	τρέφεσθε	τρέφονται
	subjunctive	τρέφωμαι	τρέφῃ	τρέφηται	τρέφησθον	τρέφησθον	τρεφώμεθᾰ	τρέφησθε	τρέφωνται
	optative	τρεφοίμην	τρέφοιο	τρέφοιτο	τρέφοισθον	τρεφοίσθην	τρεφοίμεθᾰ	τρέφοισθε	τρέφοιντο
	imperative		τρέφου	τρεφέσθω	τρέφεσθον	τρεφέσθων		τρέφεσθε	τρεφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρέφειν				τρέφεσθαι
participle	m	τρέφων				τρεφόμενος
	f	τρέφουσᾰ				τρεφομένη
	n	τρέφον				τρεφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτρεφον, ἐτρεφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρεφον	ἔτρεφες	ἔτρεφε(ν)	ἐτρέφετον	ἐτρεφέτην	ἐτρέφομεν	ἐτρέφετε	ἔτρεφον
middle/ passive	indicative	ἐτρεφόμην	ἐτρέφου	ἐτρέφετο	ἐτρέφεσθον	ἐτρεφέσθην	ἐτρεφόμεθᾰ	ἐτρέφεσθε	ἐτρέφοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: θρέψω, θρέψομαι, τρᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θρέψω	θρέψεις	θρέψει	θρέψετον	θρέψετον	θρέψομεν	θρέψετε	θρέψουσῐ(ν)
	optative	θρέψοιμῐ	θρέψοις	θρέψοι	θρέψοιτον	θρεψοίτην	θρέψοιμεν	θρέψοιτε	θρέψοιεν
middle	indicative	θρέψομαι	θρέψῃ, θρέψει	θρέψεται	θρέψεσθον	θρέψεσθον	θρεψόμεθᾰ	θρέψεσθε	θρέψονται
	optative	θρεψοίμην	θρέψοιο	θρέψοιτο	θρέψοισθον	θρεψοίσθην	θρεψοίμεθᾰ	θρέψοισθε	θρέψοιντο
passive	indicative	τρᾰφήσομαι	τρᾰφήσῃ	τρᾰφήσεται	τρᾰφήσεσθον	τρᾰφήσεσθον	τρᾰφησόμεθᾰ	τρᾰφήσεσθε	τρᾰφήσονται
	optative	τρᾰφησοίμην	τρᾰφήσοιο	τρᾰφήσοιτο	τρᾰφήσοισθον	τρᾰφησοίσθην	τρᾰφησοίμεθᾰ	τρᾰφήσοισθε	τρᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		θρέψειν			θρέψεσθαι		τρᾰφήσεσθαι
participle	m	θρέψων			θρεψόμενος		τρᾰφησόμενος
	f	θρέψουσᾰ			θρεψομένη		τρᾰφησομένη
	n	θρέψον			θρεψόμενον		τρᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔθρεψᾰ, ἐθρεψᾰ́μην, ἐθρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθρεψᾰ	ἔθρεψᾰς	ἔθρεψε(ν)	ἐθρέψᾰτον	ἐθρεψᾰ́την	ἐθρέψᾰμεν	ἐθρέψᾰτε	ἔθρεψᾰν
	subjunctive	θρέψω	θρέψῃς	θρέψῃ	θρέψητον	θρέψητον	θρέψωμεν	θρέψητε	θρέψωσῐ(ν)
	optative	θρέψαιμῐ	θρέψειᾰς, θρέψαις	θρέψειε(ν), θρέψαι	θρέψαιτον	θρεψαίτην	θρέψαιμεν	θρέψαιτε	θρέψειᾰν, θρέψαιεν
	imperative		θρέψον	θρεψᾰ́τω	θρέψᾰτον	θρεψᾰ́των		θρέψᾰτε	θρεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθρεψᾰ́μην	ἐθρέψω	ἐθρέψᾰτο	ἐθρέψᾰσθον	ἐθρεψᾰ́σθην	ἐθρεψᾰ́μεθᾰ	ἐθρέψᾰσθε	ἐθρέψᾰντο
	subjunctive	θρέψωμαι	θρέψῃ	θρέψηται	θρέψησθον	θρέψησθον	θρεψώμεθᾰ	θρέψησθε	θρέψωνται
	optative	θρεψαίμην	θρέψαιο	θρέψαιτο	θρέψαισθον	θρεψαίσθην	θρεψαίμεθᾰ	θρέψαισθε	θρέψαιντο
	imperative		θρέψαι	θρεψᾰ́σθω	θρέψᾰσθον	θρεψᾰ́σθων		θρέψᾰσθε	θρεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐθρέφθην	ἐθρέφθης	ἐθρέφθη	ἐθρέφθητον	ἐθρεφθήτην	ἐθρέφθημεν	ἐθρέφθητε	ἐθρέφθησᾰν
	subjunctive	θρεφθῶ	θρεφθῇς	θρεφθῇ	θρεφθῆτον	θρεφθῆτον	θρεφθῶμεν	θρεφθῆτε	θρεφθῶσῐ(ν)
	optative	θρεφθείην	θρεφθείης	θρεφθείη	θρεφθεῖτον, θρεφθείητον	θρεφθείτην, θρεφθειήτην	θρεφθεῖμεν, θρεφθείημεν	θρεφθεῖτε, θρεφθείητε	θρεφθεῖεν, θρεφθείησᾰν
	imperative		θρέφθητῐ	θρεφθήτω	θρέφθητον	θρεφθήτων		θρέφθητε	θρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		θρέψαι			θρέψᾰσθαι		θρεφθῆναι
participle	m	θρέψᾱς			θρεψᾰ́μενος		θρεφθείς
	f	θρέψᾱσᾰ			θρεψᾰμένη		θρεφθεῖσᾰ
	n	θρέψᾰν			θρεψᾰ́μενον		θρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτρᾰφον, ἐτρᾰφόμην, ἐτρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρᾰφον	ἔτρᾰφες	ἔτρᾰφε(ν)	ἐτρᾰ́φετον	ἐτρᾰφέτην	ἐτρᾰ́φομεν	ἐτρᾰ́φετε	ἔτρᾰφον
	subjunctive	τρᾰ́φω	τρᾰ́φῃς	τρᾰ́φῃ	τρᾰ́φητον	τρᾰ́φητον	τρᾰ́φωμεν	τρᾰ́φητε	τρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	τρᾰ́φοιμῐ	τρᾰ́φοις	τρᾰ́φοι	τρᾰ́φοιτον	τρᾰφοίτην	τρᾰ́φοιμεν	τρᾰ́φοιτε	τρᾰ́φοιεν
	imperative		τρᾰ́φε	τρᾰφέτω	τρᾰ́φετον	τρᾰφέτων		τρᾰ́φετε	τρᾰφόντων
middle	indicative	ἐτρᾰφόμην	ἐτρᾰ́φου	ἐτρᾰ́φετο	ἐτρᾰ́φεσθον	ἐτρᾰφέσθην	ἐτρᾰφόμεθᾰ	ἐτρᾰ́φεσθε	ἐτρᾰ́φοντο
	subjunctive	τρᾰ́φωμαι	τρᾰ́φῃ	τρᾰ́φηται	τρᾰ́φησθον	τρᾰ́φησθον	τρᾰφώμεθᾰ	τρᾰ́φησθε	τρᾰ́φωνται
	optative	τρᾰφοίμην	τρᾰ́φοιο	τρᾰ́φοιτο	τρᾰ́φοισθον	τρᾰφοίσθην	τρᾰφοίμεθᾰ	τρᾰ́φοισθε	τρᾰ́φοιντο
	imperative		τρᾰφοῦ	τρᾰφέσθω	τρᾰ́φεσθον	τρᾰφέσθων		τρᾰ́φεσθε	τρᾰφέσθων
passive	indicative	ἐτρᾰ́φην	ἐτρᾰ́φης	ἐτρᾰ́φη	ἐτρᾰ́φητον	ἐτρᾰφήτην	ἐτρᾰ́φημεν	ἐτρᾰ́φητε	ἐτρᾰ́φησᾰν
	subjunctive	τρᾰφῶ	τρᾰφῇς	τρᾰφῇ	τρᾰφῆτον	τρᾰφῆτον	τρᾰφῶμεν	τρᾰφῆτε	τρᾰφῶσῐ(ν)
	optative	τρᾰφείην	τρᾰφείης	τρᾰφείη	τρᾰφεῖτον, τρᾰφείητον	τρᾰφείτην, τρᾰφειήτην	τρᾰφεῖμεν, τρᾰφείημεν	τρᾰφεῖτε, τρᾰφείητε	τρᾰφεῖεν, τρᾰφείησᾰν
	imperative		τρᾰ́φηθῐ	τρᾰφήτω	τρᾰ́φητον	τρᾰφήτων		τρᾰ́φητε	τρᾰφέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρᾰφεῖν			τρᾰφέσθαι		τρᾰφῆναι
participle	m	τρᾰφών			τρᾰφόμενος		τρᾰφείς
	f	τρᾰφοῦσᾰ			τρᾰφομένη		τρᾰφεῖσᾰ
	n	τρᾰφόν			τρᾰφόμενον		τρᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτροφᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτροφᾰ	τέτροφᾰς	τέτροφε(ν)	τετρόφᾰτον	τετρόφᾰτον	τετρόφᾰμεν	τετρόφᾰτε	τετρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρόφω	τετρόφῃς	τετρόφῃ	τετρόφητον	τετρόφητον	τετρόφωμεν	τετρόφητε	τετρόφωσῐ(ν)
	optative	τετρόφοιμῐ, τετροφοίην	τετρόφοις, τετροφοίης	τετρόφοι, τετροφοίη	τετρόφοιτον	τετροφοίτην	τετρόφοιμεν	τετρόφοιτε	τετρόφοιεν
	imperative		τέτροφε	τετροφέτω	τετρόφετον	τετροφέτων		τετρόφετε	τετροφόντων
		active
infinitive		τετροφέναι
participle	m	τετροφώς
	f	τετροφυῖᾰ
	n	τετροφός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτρᾰφᾰ, τέθρᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτρᾰφᾰ	τέτρᾰφᾰς	τέτρᾰφε(ν)	τετρᾰ́φᾰτον	τετρᾰ́φᾰτον	τετρᾰ́φᾰμεν	τετρᾰ́φᾰτε	τετρᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρᾰ́φω	τετρᾰ́φῃς	τετρᾰ́φῃ	τετρᾰ́φητον	τετρᾰ́φητον	τετρᾰ́φωμεν	τετρᾰ́φητε	τετρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	τετρᾰ́φοιμῐ, τετρᾰφοίην	τετρᾰ́φοις, τετρᾰφοίης	τετρᾰ́φοι, τετρᾰφοίη	τετρᾰ́φοιτον	τετρᾰφοίτην	τετρᾰ́φοιμεν	τετρᾰ́φοιτε	τετρᾰ́φοιεν
	imperative		τέτρᾰφε	τετρᾰφέτω	τετρᾰ́φετον	τετρᾰφέτων		τετρᾰ́φετε	τετρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	τέθρᾰμμαι	τέθρᾰψαι	τέθρᾰπται	τέθρᾰφθον	τέθρᾰφθον	τεθρᾰ́μμεθᾰ	τέθρᾰφθε	τεθρᾰ́πᾰται
	subjunctive	τεθρᾰμμένος ὦ	τεθρᾰμμένος ᾖς	τεθρᾰμμένος ᾖ	τεθρᾰμμένω ἦτον	τεθρᾰμμένω ἦτον	τεθρᾰμμένοι ὦμεν	τεθρᾰμμένοι ἦτε	τεθρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τεθρᾰμμένος εἴην	τεθρᾰμμένος εἴης	τεθρᾰμμένος εἴη	τεθρᾰμμένω εἴητον/εἶτον	τεθρᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	τεθρᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τεθρᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	τεθρᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέθρᾰψο	τεθρᾰ́φθω	τέθρᾰφθον	τεθρᾰ́φθων		τέθρᾰφθε	τεθρᾰ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		τετρᾰφέναι				τεθρᾰ́φθαι
participle	m	τετρᾰφώς				τεθρᾰμμένος
	f	τετρᾰφυῖᾰ				τεθρᾰμμένη
	n	τετρᾰφός				τεθρᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνατρέφω (anatréphō)
• ἀντεκτρέφω (antektréphō)
• ἀντιτρέφω (antitréphō)
• ἀποτρέφω (apotréphō)
• βουτρόφος (boutróphos)
• διατρέφω (diatréphō)
• ἐκτρέφω (ektréphō)
• ἐντρέφω (entréphō)
• ἐπανατρέφω (epanatréphō)
• ἐπιτρέφω (epitréphō)
• θρεπτός (threptós)
• θρεπτῐκός (threptikós)
• ἰχθυοτρόφος (ikhthuotróphos)
• λῐπᾰρότροφος (liparótrophos)
• μετατρέφω (metatréphō)
• ὀλιγότροφος (oligótrophos)
• παρατρέφω (paratréphō)
• περιτρέφω (peritréphō)
• πολύτροφος (polútrophos)
• προσανατρέφω (prosanatréphō)
• προστρέφω (prostréphō)
• προτρέφω (protréphō)
• προϋποτρέφω (proüpotréphō)
• συμπαρατρέφω (sumparatréphō)
• συνανατρέφω (sunanatréphō)
• συνδιατρέφω (sundiatréphō)
• συνεκτρέφω (sunektréphō)
• συντρέφω (suntréphō)
• τεθρῐπποτρόφος (tethrippotróphos)
• τρόφος (tróphos)
• ὑποτρέφω (hupotréphō)
• ψῡχοτρόφος (psūkhotróphos)

 

Further reading

• “τρέφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τρέφω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τρέφω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τρέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τρέφω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τρέφω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5142 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1504ff
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • board idem, page 86.
  • breed idem, page 97.
  • bring idem, page 99.
  • cater idem, page 118.
  • cherish idem, page 129.
  • cultivate idem, page 188.
  • educate idem, page 262.
  • entertain idem, page 277.
  • fatten idem, page 310.
  • feed idem, page 313.
  • foster idem, page 340.
  • grow idem, page 376.
  • harbour idem, page 385.
  • keep idem, page 467.
  • maintain idem, page 508.
  • nourish idem, page 562.
  • nurse idem, page 563.
  • nurture idem, page 563.
  • rear idem, page 676.
  • support idem, page 841.
  • sustain idem, page 846.
  • teach idem, page 859.
  • train idem, page 886.

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek τρέφω (tréphō), probably from Proto-Hellenic *tʰrépʰō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾe.fo/
• Hyphenation: τρέ‧φω

Verb

τρέφω • (tréfo) (past έθρεψα, passive τρέφομαι, p‑past τράφηκα, ppp θρεμμένος)

1. (transitive) to feed, nourish, maintain
2. (intransitive) to heal, be raised

Conjugation

τρέφω   τρέφομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τρέφω  (θρέφω →)	θρέψω	τρέφομαι (→ θρέφομαι)	τραφώ (→ θραφώ)
2 sg	τρέφεις	θρέψεις	τρέφεσαι	τραφείς
3 sg	τρέφει	θρέψει	τρέφεται	τραφεί
1 pl	τρέφουμε, [‑ομε]	θρέψουμε, [‑ομε]	τρεφόμαστε	τραφούμε
2 pl	τρέφετε	θρέψετε	τρέφεστε, τρεφόσαστε	τραφείτε
3 pl	τρέφουν(ε)	θρέψουν(ε)	τρέφονται	τραφούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έτρεφα	έθρεψα	τρεφόμουν(α)	τράφηκα (→ θράφηκα)
2 sg	έτρεφες	έθρεψες	τρεφόσουν(α)	τράφηκες
3 sg	έτρεφε	έθρεψε	τρεφόταν(ε)	τράφηκε
1 pl	τρέφαμε	θρέψαμε	τρεφόμασταν, (‑όμαστε)	τραφήκαμε
2 pl	τρέφατε	θρέψατε	τρεφόσασταν, (‑όσαστε)	τραφήκατε
3 pl	έτρεφαν, τρέφαν(ε)	έθρεψαν, θρέψαν(ε)	τρέφονταν, (τρεφόντουσαν)	τράφηκαν, τραφήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τρέφω ➤	θα θρέψω ➤	θα τρέφομαι ➤	θα τραφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τρέφεις, …	θα θρέψεις, …	θα τρέφεσαι, …	θα τραφείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … θρέψει   έχω, έχεις, … θρεμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τραφεί   είμαι, είσαι, … θρεμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … θρέψει   είχα, είχες, … θρεμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τραφεί   ήμουν, ήσουν, … θρεμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … θρέψει   θα έχω, θα έχεις, … θρεμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τραφεί   θα είμαι, θα είσαι, … θρεμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τρέφε	θρέψε	—	θρέψου
2 pl	τρέφετε	θρέψτε	τρέφεστε	τραφείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τρέφοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας θρέψει ➤		θρεμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	θρέψει		τραφεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (feed): ταΐζω (taḯzo)

Related terms

• θρέψη f (thrépsi)
• θρέψιμο n (thrépsimo)
• θρεπτός (threptós)
• τροφέας m (troféas)
• τροφή f (trofí, “food”)
• -τροφία f (-trofía, “breeding of”)
• τροφικός (trofikós, “of food”)
• τρόφιμο n (trófimo, “food”)
• τρόφιμος m (trófimos, “inmate; boarder”)
• τροφοδοσία f (trofodosía, “supply”)
• τροφοδότης m (trofodótis, “supplier”)
• τροφοδοτώ (trofodotó, “I supply”)
• -τρόφος m or f (-trófos, “breeder of”)

compounds of the verb

• ανατρέφω (anatréfo) / αναθρέφω (anathréfo, “bring up, nurture”)
• διατρέφω (diatréfo, “feed”)
• εκτρέφω (ektréfo, “breed”)