ënnerleeën

Luxembourgish

Etymology 1

From ënner- +‎ leeën.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeneʀˌle.en/, [ˈənɐˌleː.ən]

Verb

ënnerleeën (third-person singular present leet ënner, past participle ënnergeluecht or ënnergeluet, auxiliary verb hunn)

1. (transitive) to underlay, to put under

Conjugation

Regular, separable
infinitive	ënnerleeën
participle	ënnergeluecht
auxiliary	hunn
	present indicative	imperative
1st singular	leeën ënner	—
2nd singular	lees ënner	lee ënner
3rd singular	leet ënner	—
1st plural	leeën ënner	—
2nd plural	leet ënner	leet ënner
3rd plural	leeën ënner	—
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.

Etymology 2

Past participle of ënnerleien (“to lose”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeneʀˈle.en/, [ˌənɐˈleː.ən]

Adjective

ënnerleeën (masculine ënnerleeënen, neuter ënnerleeënt, comparative méi ënnerleeën, superlative am ënnerleeënsten)

1. inferior

Declension

declension of ënnerleeën

number and gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		hien ass ënnerleeën	si ass ënnerleeën	et ass ënnerleeën	si si(nn) ënnerleeën
nominative / accusative	attributive and/or after determiner	ënnerleeënen	ënnerleeën	ënnerleeënt	ënnerleeën
	independent without determiner			ënnerleeënes	ënnerleeëner
dative	after any declined word	ënnerleeënen	ënnerleeëner	ënnerleeënen	ënnerleeënen
	as first declined word	ënnerleeënem		ënnerleeënem