öğüt
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish اوگوت (öğüt). See Bashkir өгөт (ögöt) for more.
Pronunciation
editNoun
editöğüt (definite accusative öğütü, plural öğütler)
Declension
editInflection | ||
---|---|---|
Nominative | öğüt | |
Definite accusative | öğütü | |
Singular | Plural | |
Nominative | öğüt | öğütler |
Definite accusative | öğütü | öğütleri |
Dative | öğüte | öğütlere |
Locative | öğütte | öğütlerde |
Ablative | öğütten | öğütlerden |
Genitive | öğütün | öğütlerin |
See also
edit- nasihat (“advice”)