ödün
Turkish edit
Etymology edit
From Old Turkic 𐰇𐱅 (öt²-, “to owe”) + -ün.
Pronunciation edit
Noun edit
ödün (definite accusative ödünü, plural ödünler)
- compromise
- Synonym: taviz
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ödün | |
Definite accusative | ödünü | |
Singular | Plural | |
Nominative | ödün | ödünler |
Definite accusative | ödünü | ödünleri |
Dative | ödüne | ödünlere |
Locative | ödünde | ödünlerde |
Ablative | ödünden | ödünlerden |
Genitive | ödünün | ödünlerin |
Derived terms edit
- ödün vermek (“to compound, to settle”)